فى كل صباح ارسم وجهك ضوء الشمس
ابتسم قليلا فى وجهى واغض الطرف عن المرأه
اسأل عن زمن ضاعت فيه روح الاحلام
ابحث عن حلم فى نفسى ما عدت اراه
طفل غادرنى ذات مساء لكنى عشقت بكاه
وبرغم كل انين الماضى ما زلت اغنى
ارسم فوق مياه البحر ما كنت اخبىء فى قلبى
ابنى قصورا عاليه من حبات رمال
فتثور رياح الغدر ةتمحو كل الاحلام
يرتد الى الواقع اسفا... حزنا... الما
لاجد روحى ما زالت خلف القضبان
سجنى اسوار عاليه وانا السجان
كبلت حياتى باغلالك ونسيت الدنيا
وعشقت نواح القلم ودمع الريشه
ورسمت نهايه قلبى اطراحا.نواحا.هلاكا
ورفضت العوده يوم رجوتى ان نبقى
فحياتك كانت باب جحيم ودمار
ووشمت اسمى على صدرى ""أميره للاحزان,,,,
